BNN-month dag 4, 5 & 6; kokosolie, bakingsoda en appeltjes

Zaterdag ging ik nog even door op het leven-zonder-afval pad. Ik poetste de badkamer, mijn schuurmiddel bleek op, dus ik poetste de wastafel met...

…azijn.

Het werd heerlijk schoon. De geur was alleen niet prettig. Manlief kwam snuffend naar boven en liep nog even luidruchtig snuffend rond 'niet lekker' brommend.

Binnenkort ga ik allesreiniger maken met azijn en voeg er dan ook een geurtje aan toe.

Ik kocht die middag onbewerkte kokosolie (wel 2 potten, 2de voor de halve prijs. Kocht ook nog 2 tubes dagcrème, ook 2de voor halve prijs; dagcrème mocht gelukkig :-)) en Aleppozeep.

's Avonds maakte ik handzeep.

Eerste 50 gram zeep raspen.

Duurde gelukkig maar een minuutje of 5 :-).

Zeep mengen met 1 liter water en een eetlepel glycerine (recept van Emily van Leven Zonder Afval). Manlief vond het niet zo heel lekker ruiken, dus voegde ik nog wat etherische oliën toe. 

Zo zag het eruit in de pan.

De volgende dag zou het dik en lobbig moeten zijn. Dat was het niet bij mij. Het is gewoon zeepwater, dus kennelijk heb ik iets nog niet goed gedaan. Staat wel gezellig in het flesje.

Toch nog maar eens proberen, en kijken wat ik anders moet doen.

Met dochterlief maakte ik tandpasta met de nieuwe onbewerkte kokosolie. Ik maakte het alleen van kokosolie en bakingsoda, zonder olie omdat ik die van mezelf niet mocht kopen.

Dochterlief was verzot op de onbewerkte olie en snoepte er lekker van. Toen de tandpasta klaar was wilde ze het graag proberen, maar het was toch te zoutig voor haar.

Met bakingsoda poetste ik al een tijdje. Ik kreeg er echter pijn van aan mijn tandvlees. Het mengen met kokosolie leek me wel een goed plan. Inmiddels heb ik er 2 keer mee gepoetst en ook dit werkt irriterend op mijn tandvlees, helaas. Ik vind het echt heel jammer, want mijn tanden werden zo heerlijk schoon en ik wilde heel graag een natuurlijk tandpasta gebruiken.

 Het mengsel gebruik ik nu als mondwater, en dat is gelukkig ook fijn.


Zondag een luie dag.
Fijne documentaires gekeken.
Op het blog van Firma Fluitekruid las ik over de docu 'Fat, sick & nearly death'.
Een heerlijke documentaire. Ik kreeg prompt zin in allerlei fruit en groentensapjes.
Daarna ontdekte ik toevallig de documentaire 'Edwardian Supersize Me'.
Een verrukkelijke verhaal over het eten van de Britse adel, een dikke 100 jaar geleden.
Ze aten echt bizar veel!

Niks gekocht, wel veel gekeken naar wat ik allemaal zou kunnen kopen (lang leve het internet).


Vandaag kregen we zomaar hele fijne appeltjes van de grootouders van vriendinnetje van dochterlief. Wat een feestje!

Nog 25 daagjes te gaan!